گنبد و چپيره در معماري اسلامي ايران (از آغاز قرن پنجم تا پايان قرن نهم هجري): نظريه‌ها، رويكردها و سبك‌ها

کتاب حاضر درباره نحوه گنبد زني يا چپيره هاي خاص و کوهه‌هاي برآمده در چهار ضلع شماري از مساجد و آرامگاه‌ها، حاصل مطالعاتي ميداني است. اين اثر با رويکرد تاريخ فرهنگي نگاشته شده است. واژه‌شناسي اين رويکرد از نظر دستوري يک ترکيب اضافه و موضوع آن خود فرهنگ است؛ بدين معنا که در تاريخ فرهنگي، معماري را به مثابه يک فرهنگ مطالعه مي‌کنيم. نگارندگان در اين اثر به جاي پرداختن به روايت محض از معماري بناها به ويژه در مبحث ارزشمند گنبد، به پيوند رويدادهاي تاريخي با شکل گرفتن تدريجي و هوشمند فن گنبد زني و استفاده از چپيره توجه کرده‌اند.